biyografisi:

zerrin soysal 1956 çanakkale doğumlu. ilk ve ortaokulu çanakkale’de, lise eğitimini parasız yatılı sınavını kazanarak erenköy kız lisesinde yaptı. 1972 yılında girdiği istanbul üniversitesi eczacılık fakültesini 1976’da bitirdi. 1981 yılında bursa’da eczane açtı. 1994 yılında uğur mumcu'nun öldürülmesinin ardından bir grup eczacı arkadaşıyla birlikte siyasete atılma kararı alarak shp’ye üye oldu, osmangazi belediyesi il genel meclisi üyeliğine aday gösterildi. 1995 de shp’nin chp ile birleşerek kendini feshetmesinin ardından siyasetle ilgisini kesip çydd ve add derneklerine üye olarak toplumsal sorumluluk görevlerini bu alanlarda sürdürdü. 2006 yılında 25 yıl aynı mekanda kesintisiz sürdürdüğü eczacılık görevini sona erdirdi. ayrıca bursa eczacı odası'nda başkanlık, bursa eczacıları kooperatifi yönetim kurulu üyeliği, çağdaş eğitim kooperatifinin kurucu ve yönetim kurulu üyeliği görevlerinde bulundu.
yıllarca hobi olarak sürdürdüğü resim ve edebiyat çalışmalarına ağırlık verdi. zerrin soysal'ın "yedi gün duası" (2011) ve "aşk perisi’ne gözlük"(2012) adlı romanları yitik ülke yayınları tarafından yayınlanmıştır.

adı: aşk perisi’ne gözlük (roman)
ilk yayın tarihi: haziran 2012, istanbul
yayınevi: yitik ülke yayınları, 279 sayfa
içeriği/özeti:
“ölümsüz aşklar yaratma düşüyle yatıp kalkan aşk perisi izbe bir düğün salonunda gözüne kestirdiği erkekle kadını birbirine âşık eder. muhteşem bir çift yarattığını düşünmektedir ancak gözünden kaçan bir ayrıntı vardır: adamın parmağındaki alyans.
“seni çok özledim.”
nihan elini çekmek istedi, yapamadı. Etrafa bir göz atıp gören var mı diye bakabildi sadece. Mümtaz gözlerinin içine bakmayı sürdürürken omuzlarını dikleştirdi, derin bir soluk aldı.
“benimle evlenir misin?”
yer gök dondu. sözcükler bir çocuğun elinden kurtulmuş renkli balonlar gibi süzülüp maviliklere karıştı. avlu baştan aşağı şaşkınlık kesildi. gözlerini kırpmayı bile unuttu nihan, bakakaldı.
bu bencil budalayı mı sevdim ben? korkunç bir şaka olmalı bu. rüya, kâbus… işin en kötü yanı “evet” diyeceğimden kuşku duymaması. bu nasıl bir kendini beğenmişlik? bu ne küstahlık! ne demişti necdet?
ne söyleyeceğinden tümüyle habersiz açtı ağzını. çiğ bir kahkaha yükseldi boğazından. ucuz melodramlardan ödünç alınmış garip bir gülüş. ardından hiç tanımadığı bir ses duydu.
“şaka mı yapıyorsun? ne işim var senin gibi ihtiyar bir çulsuzla? evlenecek olsam doğru dürüst birini bulurum.”

hayat çizgimiz sokaklarda, işyerlerinde, hükümet binalarında değil evlerimizin dört duvarı arasında şekillenir diyen zerrin soysal bu romanında yine kapalı kapılar ardında yaşanan bir hikâye anlatıyor. mümtaz'la nihan'ın işyerinde kesişen yaşamlarından yola çıkarak aşkı ve evliliği sorgulayan bu romanda aşk nedir, ölünceye kadar sürecek bir aşk mümkün müdür, engeller aşkı alevlendirir mi yoksa bitmesine mi neden olur gibi birçok soruya yanıt arayacak, bazılarını bulacaksınız da…