anlatan kadınlar
roman, öykü, şiir, deneme, anı, tiyatro, senaryo...
|
biyografisi:
sevgi can yağcı aksel
10 temmuz 1977 ankara doğumlu. 1998 yılında a.ü. dtcf hungaroloji’yi bitirdi. um:ag’ta yayın ve eğitim
bölümlerinde çalıştı. gazi üniversitesi iletişim fakültesinde araştırma görevlisiyken 2005-2006 öğretim
yılında bbı macar enstitüsü bursu ile budapeşte’de edebi çeviri uzmanlığı eğitimi gördü. dönüşte ankara
üniversitesinde radyo televizyon ve sinema alanında doktora yaptı. 2012’den itibaren ankara üniversitesi
iletişim fakültesinde çalışmaya başladı. fakültede eleştirel okuma, yazma teknikleri, siyasal rejim ve
medya kültürleri, popüler kültür ve müzik üzerine dersler veriyor. zaman buldukça macar edebiyatından
çeviriler yapıyor, ara sıra da yazıyor. çağdaş macar edebiyatı yazarlarından, istvan örkeny’in
bir dakikalık öyküler, peter zilahy’in son pencere zürafa, finy petra’nın
kuş kadın ve sandor marai’nin bir burjuvanın itirafları çevirdiği kitaplar arasında
yer alıyor. kapıya not bıraktım ilk öykü kitabı. ayrıca editörlüğünü yaptığı beyaz camın
yerlileri dokunaklı öyküler - dokunulmaz gerçeklikler başlıklı bir bir derlemesi vardır.
eşi cem ve dört ayaklı çocukları münü, şapşi ve miyu ile istanbul, ankara, iskele, budapeşte yollarında
yaşayıp gidiyorlar.
|
yapıtları:
adı: kapıya not bıraktım (öykü)
ilk yayın tarihi: eylül 2018, ankara
yayınevi: ayizi kitap
içeriği/özeti:
“kocaman bir de ağzı vardı yazarın; gezegenin ağır uğultusunu öğütüp sindirmek için. yaşamın kolay lokma
olmadığını küçük yaşta anladığından, onu ufak anlara ayırıp ufalayarak üstesinden geliyordu. ağzının içinde
dönen dil değil de radulaydı sanki. yaprakları öğüten, binlerce pütürcük sayesinde beslenebilen salyangozun
ağzındaki o dişlidilden, o sadık kılıç kuşanmış ordudan. sözcükleri parçalamasına, anlamları bir kazı
makinası gibi delik deşik edip sindirime hazır hale getirmesine yardımcı olan radulası ile her şeyi ufalıyor,
soruları geçiştiriyor, cevapları öğütüp havaya saçıyordu. organik bir hayat hazım makinesi. gereksiz
sözcükler sarf etmekten onu alıkoyan bir de gardiyanı vardı bu ağzın: kara bir pipo.”
sevgi can yağcı aksel salyangozları seviyor. arkalarında bıraktıkları ışıl ışıl, pırıltılı yolları, sarmal
biçimli sonsuz döngülü kabuklarını… tıpkı küçük ve sihirli salyangozlar gibi kahramanlarının da yolculuğu
otoyollarda yahut meşhur caddelerde, büyük sokaklarda değil, gözden kaçmış, haritalarda yer bulamamış
sokaklarda, ansızın önlerine çıkan yollarda geçiyor. bu yollarda kaybolmak da, yere kapaklanmak da mümkün,
gördükleri karşısında şaşırıp mutlu olmak da. bazen ağladıkça ufalanıp, kabukları aşınıyor, bazen de gümüş
rengi izler bırakıyorlar. aksel hepsini bize incelikli, hafif ve muzip bir dille anlatıyor. ”
kitabın içindeki ilk öykü olan ay tutar beni ile birlikte, macar biberi başlıklı bölümde
kitaba adını veren öykü dahil sekiz, ömrümüzün birinde başlıklı ikinci bölümde on, aşık oldum ben
sana başlıklı üçüncü bölümde dokuz, çekirdek aile başlıklı dördüncü bölümde ise beş olmak üzere
toplam otuz üç öykü bulunmaktadır.
“kapıya not bıraktım” ve sevgi can yağcı aksel
ayşe kaygusuz şimşek, insanokur.org, 2018
“salyangozlar, aşklar ve köpekler! (söyleşi)
serkan alan, gazete duvar, 16.09.2018
|
bağlantılar:
çalıştığı üniversitedeki bilgi sayfası
|
bu sayfa en son 06.08.2020'de düzenlenmiştir.
|