adı: yanık saraylar (hikâye)
ilk yayın tarihi: 1965, hikâye, türkiye basımevi, istanbul, 99 sayfa;
sonraki baskılar: 1982, adam y, 99 sayfa; 1993, nisan y., 174 sayfa; 2004, yky, 92 sayfa
içeriği/özeti:
“ziya bey karşıki duvara bakıyordu; çok yaşlıydı, çürümüştü yaşlılıktan. ellerini yastığın üstüne sürdü, çarşafın altına soktu. kemikten parmaklarını oradan oraya dolaştırdı. yastığın ucunu kaldırdı sonunda. aradığı oradaydı. küçük bir mendil, saat, boş bir ilaç kutusu. parmaklarını kıvırmadan avucunun içine aldı onları. “efendi ağabey,” diye seslendi uzun boylusu ziya bey duymadı. bilinçsiz, avucunun içindekilere bakıyordu. soluk almıyordu bakarken. ”(sedef kakmalı ev)
sevim burak’ın ilk kez 1965 yılında basılmış hikâye kitabıdır. yazar, altı hikâyesini derlediği kitabında çoğu kadın olan kişilerinin dış ve iç dünyaları arasındaki karşıtlıklara eğilir; tatsız katı gerçeklerini hayalde yumuşatmak isteyen kahramanların bilinç altlarını dışa vurur.
kitabın içindeki ilk hikâye sedef kakmalı ev adını taşır. ziya beyin ve bu evdeki yaşamının, aile geçmişinin ve ölümünün hikâyesi konu edilmektedir. bu evde yaşayan ziya bey ve onun bakımından sorumlu olan nurperi hanım yaşamaktadır. nurperi hanım, onbeş yaşından beri kırk yıl, evin, daha o zaman yaşlı, birbirinin kardeşi dört erkeğine bakmıştır. son kalan kardeş, bunak, hasta ziya bey’in öleceği günün ümidiyle yaşar; fakat ziya bey ölünce on mirasçı, nurperi hanım’ın artık tek başma oturup rahat etmeyi o kadar beklediği evi dört parçaya bölüp götürürler.
ikinci hikâye olan pencere'de ise bir kadının intihar etmesi karşı evde oturan bir başka kadın tarafından izlenir ve anlatılır. kadın bu intiharı izlerken bir "yeşil şapkalı adam" karakteri çizer ve intihar eden kadınlar ilişkilendirir.
kitaba adını veren yanık saraylar, zengin, soylu bir aileden, fakat şimdi yalnız ve hızlı bir tempo içinde çalışmaya mecbur, "yirmi yılın daktilosu" yaşlı bir kızın iş mektupları, mukaveleler, senetler arasında çocukluk anılarıyla dolup dolup gerçeğe dönüşlerinin öyküsüdür.
sonraki büyük kuş hikâyesinde ise bir kadın, çılgınca sevişmeler peşinden zamansız bir ölümle kocasının, başındaki atmaca’nın uçup gittiğini bir türlü kabullenmek istemeyerek boşluktadır; içkiye alışır, kent’le arkadaş olur. ölü kocanın hâlâ unutulamayışı yüzünden gururu kırılan kent, bir gezintide kadını boğar, öldürür.
ah ya yeihova hikâyesinde yahudi kızı zembul allahanati, müslüman bilâl’i sevdiği için, evlendirmelerinden korkarak nişanlısı aşer’den ve baba evinden kaçar, bilâl beyle nikâhsız karı-koca olur. topuğuna batan bir iğnenin kalbine doğru yürümesiyle adım adım ölüme ilerleyen bilâl bey, evini gazla tutuşturup kırk günlük çocuğu ve lohusa yatağındaki zembul ile beraber yanar. tevrat anlatımından yararlanan ve bilâl beyin tuttuğu serinkanh günlüklerin bir trajedi hazırlığı olduğunu başlarda pek hissettirmeyen hikâye, kitaba adını verenle birlikte, yazarın en ilgi çekici, en başarılı hikâyesidir. bu hikâye yazar tarafından sahibinin sesi adıyla oyunlaştırılarak yeniden basılmıştır.
son hikâyenin adı ölüm saatidir. burada anlatıcı beyefendi dediği bir kişiye saati sorar ve öğrendikten sonra da ölümüne iki saati kaldığını söyler. öykü bu zaman süresince anlatıcının kendisini anlatmasıyla sürer.

kitapla ilgili bağlantılar: